Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бұғау
1. Қылмысты адамның екі қолына, мойнына, аяғына салатын шынжыр, металл шеңбер. 2. ауыс. Еркі, құқы жоқтық, құлдық, басыбайлық. Халық отарлық бұғауын лақтырып тастады. 3. ауыс. Қапас, қамау, қоршау. Оларды бұғаудан босатуға ел қам қылды. Бұғау салды- еркіне көндірді, бағындырды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұғау


будет выглядеть так: Что такое бұғау