Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бұзық
1. Бұзақы, тентек, сотқар. 2. ауыс. Арам, қара ниет. Шірік шірітеді, Бұзық бүлдіреді (Мақал). 3. ауыс. Істен шыққан, бүлінген зат, нәрсе. Ол бұзық ескі рацияны жөндемек болды (Ә.Нұрпейісов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұзық


будет выглядеть так: Что такое бұзық