Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бұқа
I1. Сиыр малының піштірілмеген еркегі; аталық ірі қара мал. Бұқаға жанасты – күйлеген сиырға бұқа жіберді. Бұқа көзденді – көзін сүзе қарады. Бұқа мойын – мойны жуан. Бұқа тамақ – алқымы салбыраған, бұғағы салыңқы
II
кәс. Су жолына қамыстан қойған бөгет, тосқауыл. Бұқа арық – суы мол бас арық, тоған
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұқа


будет выглядеть так: Что такое бұқа