бұқтыру
I1. өзг.етіс. Бұқтыр. 2. ауыс. Сес көрсету, ықтыру, имендіру. Рысбек бүкіл ауылды бұқтырған (Ақышев). 3. ауыс. Дауылдың, боранның әрекетінен бүрісу, тону. Қырды қара суық бұқтыра түсті (Есенжанов)
II
1. Шайды, тамақты, қатты қайнатпау, отын аздап басу. Қаншайым тамақты ерте пісіріп, бұқтырып қойды. 2. Тағамға әр түрлі тұздықтар салып, дәмін кіргізу үшін жауып қою; сіңіру. Тау жуаны ыстық сорпаға бұқтырып қойды (С.Мұқанов)
III
Шамның білтесін төмен басып қою, жарығын азайту, көмескілеу