бұлаң
I1. Шұбалаңқы нәрсенің арлы-берлі тербелуі; бұлғақ қағуы. Ат құйрығының бұлаңы оның жүрісіне байланысты. 2. ауыс. Бүлкіл жүріс, жортақ. Олар бұлаңмен таң ата ел шетіне жетті (Алтайбаев). 3. ауыс. Түлкі қулық, айла. Даусындағы жылас – із тастаудың бұлаңы (Ә.Әбішев). Бұлаң бел – белі майысқан, бұлаңдаған. Бұлаң етті - а) жалт берді, қараң етті; ә) көз алдына елестеді. Бұлаң жол – қиыр-шиыры мол жол. Бұлаң құйрық - а) жүрдек, өнімді жүріс; ә) қу, айлакер,алдамшы. Бұлаң құйрыққа салды - а) Жорытып тез жүріп отырды ; ә) айлаға көшті, қулық ойлады
II
1. Бұрылыс, бұлтарыс, қалтарыс. Тау іші суық, бұлаңы көп (Тарази). 2. ауыс. Қиын-қыстау жол, ауыртпалығы мол өмір. Тарихтың бұлаң жолымен, Алған бағын қолымен (Жароков)
III
бұлаң етті
– Қылт етіп көрінді, сылаң етті. Бұлаң-бұлаң етті – бұлаңдады