бұлаңдау
1. Шұбалған ұзын нәрсенің ырғалып теңселуі; ерсілі-қарсылы қозғалуы. Кішкене аң құйрығы бұлаңдап зыта жөнелді (Н.Ғабдуллин). 2. ауыс. Иттің құйрығын бұлғаңдатып еркелей қарауы. Аққасқа Ермектің аяғына оралып бұлаңдап еркелейді (Бегалин). 3. ауыс. Сылаң қағу, бұралып қылмыңдау, бұлаң қағу. Бұлаңдаған сұлу қызды көргенім бар. 4. ауыс. Көз алдында қараң беру, бұлдырау, елес беру. Балалық шағы көз алдынан бұлаңдап өте берді ("Қаз.әдеб. "). 5. ауыс. Бұла болып өсу, бұраңдау. Бұлаңда дәурен өтпей басыңнан қыз (Үш ғасыр). 6. ауыс. Шайқалу, теңселу, бұлғаңдау. Доңғалақтары бұлаңдап арба әрең жүріп келеді (Ж.Молдағалиев)