Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бұлғақтау
1. Ары-бері теңселу, тербелу, бұлғаңдау, бұлғаң-бұлғаң ету. Қос бұрымы бұлғақтап бара жатты. 2. ауыс. Әрі-сәрі болу, солқылдақтық жасау. Балымша айттырған жеріне бармай, бұлғақтап жүр (Т.Әлімқұлов). 3. ауыс. Ешкім бетінен қақпау, бұла өсу. Әке-шешенің арқасында бұлғақтап жүр
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұлғақтау


будет выглядеть так: Что такое бұлғақтау