Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бұлғалақ
1. Бір нәрсені ары-бері қозғап белгі берушілік. Ол сәлдесін шешіп ап, бұлғалақты салып жатыр екен (Кекілбаев). 2. ауыс. Бір нәрсеге бой ұсынбау, бұлғаң-бұлғаң етушілік. Сен осы бұлғалақты қойсаңшы. Бұлғалаққа салды – бұлтаққа салды, жалтарды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұлғалақ


будет выглядеть так: Что такое бұлғалақ