Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бұлғалақтау
1. Әрі-бері сілтеу, сермеу. Қолын бұлғалақтап бірдеңе сұрады. 2. Түзу жүре алмау, ары-бері тербелу, шайқалу, теңселу, қисаң-қисаң ету. Көшеде мас адамша бұлғалақтап келемін. 3. ауыс. Еркін жүру, бұлғаңдау. Солайша бұлғалақтап жүрген Асан ер жетті
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұлғалақтау


будет выглядеть так: Что такое бұлғалақтау