Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бұлғаңдау
1. Теңселу, тербелу, шайқалу. Шелегі бұлғаңдап суы төгілді. 2. ауыс. Құйрығын бұлғаңдатып иесіне еркелеу. Ит иесінің алдында бұлғаңдап тұр. 3. ауыс. Ерке өсу, бұлаңдау. Бұлғаңдап өскен күндерім (Майлин). Түлкідей бұлғаңдады – қуланды, жылмыңдады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұлғаңдау


будет выглядеть так: Что такое бұлғаңдау