Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бұлқыну
1. Аласұрып босануға тырысу, жанталасу, жұлқынып қалу. Қарт қатты бір бұлқынды (Ә.Нұрпейісов). 2. Аспанға шапшып буырқану. Толқының тулап бұлқынып , Көңіліме бір ой түйетін (Тұрманжанов). 3. ауыс. Алай-түлей болу, жұлқыну. Ерке көңілім, еркін бұлқып , Жас жанымды билейді (Күлеев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұлқыну


будет выглядеть так: Что такое бұлқыну