Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бұлтақтау
1. Тіке тартпай, бұралаң-бұрылыстармен жүру. Біресе ана бүйірге, біресе мына бүйірге бұлтақтай жүрдік (С.Мұқанов). 2. Қисалаң-қисалаң ету, бұлғаңдау. Автобус бас білмеген тайдай бұлтақтайды (Нысаналин). 3. Бұлтара қашу, жалтарып кету. Ол ағаштан ағашқа тығылып бұлтақтап ұстатпады (Шашкин). 4. ауыс. Солқылдақтық жасау, былқылдау. Агроном бұлтақтап екі ұшты сөйледі (Шашкин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұлтақтау


будет выглядеть так: Что такое бұлтақтау