Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бұралаңдау
1. Шайқақ-шайқақ ету, қисаңдау. Арба бұралаңдап келеді. 2. Ирелеңдеп шұбалу. Бұралаңдаған дағдылы жолға түстік. 3. ауыс. Екі ойлы болу, тайсақтау, толқу. Қадиша Кенжехан келіп кеткен сайын бұралаңдап, айныңқырап қалып жүрді (М.Әуезов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұралаңдау


будет выглядеть так: Что такое бұралаңдау