Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бұралау
1. Қайта-қайта ора-ғыштау, жұмарлау. Кепкісін бұралап тыға салды (Еркебаев). 2. Үсті-үстіне тықпалау, төпеу. Сапар нанды ауызына бұралап тыға бастады (Иманжанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұралау


будет выглядеть так: Что такое бұралау