бұраң
1. Бұрылыс-бұлтарысы көп, ирелеңді. Стокгольм көшелері қисық та бұраң (М.Әуезов). 2. ауыс. Қиын-қыстаулы. Ол жүріп өткен бұраң жол көз алдыңа келуі мүмкін (Ғ.Мүсірепов). Бұраң басты – аяғы бұралып, созылып басты. Бұраң бел – талдырмаш, жіңішке бел. Бұраң қақты [етті] - а) ирелеңдеді, бұралаңдады; ә) әрлі-берлі қиралаңдады