Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бұраңдау
1. Әрлі-берлі теңселу, бұраң-бұраң ету, бұралаңдау. 2. Сәнмен, толықси қозғалу. Қыз Назым шықты бұраңдап (Қамбар). 3. ауыс. Ойын тіке айтпау, әр саққа жүгірту, түлкі бұлаңға салу. Бұраңдап , білдірмеді бөтен ойын (Ізтілеуов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұраңдау


будет выглядеть так: Что такое бұраңдау