бұрау
IДөңгелете, айналдыра бұрау, шиыру. Кілтін бұрады, құлағын бұрады
II
1. Арқан-жіпті тартып тұратын кішкене жұмыр ағаш. Бұраумен түйенің тарту арқанын бұрап қояды (Қасиманов). 2. мед. Қанды тоқтату үшін, жарақаттанған жердің жоғарғы жағынан байланатын жіп (жгут). Бұрау басын сындырмады – қол ұшын қимылдатпады, бос жүрді. Бұрауын қалдырмады [тастамады] – түк тастамады, бәрін сыпырып алды. Бұрауы қашты – бабы келмеді, күйі кетті