Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бұрқылдау
1. Сұйық заттың қатты қайнағанда бұрқ-сарқ дыбыс шығаруы, сақырлап қайнау, бұрқ-бұрқ ету. 2. Жоғарыға шаң-тозаң, түтін көтерілу, будақтау. Сүт бұрқылдап қайнап жатыр (С.Мұқанов). 3. Жел, боран ышқынып, алай-түлей соғу. Бұрқылдаған дауыл. 4. ауыс. Ашу шақыру, долдану. Жын ұрғандай бұрқылдады, бұрқылдап ұрысты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұрқылдау


будет выглядеть так: Что такое бұрқылдау