Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бұрлығу
1. Беті қайту, жалығу, титықтау, болдыру. Мұнайшылардың аттан бұрлыққан кезі еді (Ғ.Мүсірепов). 2. Дауыс қатты шықпай қарлығу. Айгүлдің лебізі бұрлығып қалды (Сатыбалдин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұрлығу


будет выглядеть так: Что такое бұрлығу