Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бұртиу
1. Томпию, көмпию. Нәбияның аузы бұртиып , маған дүрсе қоя берді (Бердияров). 2. Тымырайып үндемей қалу. Бояубай бізге бұртиып өкпелеп кетті (Жансүгіров)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұртиу


будет выглядеть так: Что такое бұртиу