Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бұтақ
1. Ағаш дінінің бүйірінен өсетін тармақ-тармақ сабақ, өскін. Қарға бұтаққа қонды. 2. Кесілген бөрене мен тақтай бетінде қалған бұтақтың орны. 3. ауыс. Белгілі бір атадан тарайтын ұрпақ, буын. Арғы ата-баба бұтақтарын жатқа соғатын (Мәуленов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұтақ


будет выглядеть так: Что такое бұтақ