Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бүктеу
1. Қабаттап орау. Шофер киіздерді бүктеп , буып жатыр (Тиесов). 2. ауыс. Тырп еткізбей басып қалу. Тазы бүктей алмағанына ызалы (Мағауин). Бүктеп салды - а) қылғытты, жалмап жұтты ; ә) әй-шайға келтірмей, топ еткізді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бүктеу


будет выглядеть так: Что такое бүктеу