Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бүлдіргіш
1. Бір нәрсенің түрін, түсін бұзып, өзгертіп жіберетін, бүлдіретін. Селдің бүлдіргіш әрекеті өте зиянды. 2. Бүлік тудырғыш, бүлікшіл; бұзақы, лаңшыл. Жексұрын бүлдіргіштер аяқ астынан шығады
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бүлдіргіш


будет выглядеть так: Что такое бүлдіргіш