Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бүлкілдеу
1. Аяң, жай жүріс, желгендей емес, бірқалыпты жортақтау. 2. Бүлк-бүлк ету. Қазанда бүлкілдеп су қайнады (Майлин)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бүлкілдеу


будет выглядеть так: Что такое бүлкілдеу