бүліну
1. Бұзылу, құлау, қирау, астан-кестені шығу. Ахмет бүлінген саймандарды қолға ала бастады (Ғ.Мұстафин). 2. Жарамсыз болу, шіру, бұзылу, зақымдану. Тұздың тапшылығынан балық бүлініп кетті(Н.Оразов). Омардың беті бүлінген екен. 3. Ластану, былғану. Жаңбырдан Қарлығаштың әдемі көк пальтосы бүлініпті (Н.Ғабдуллин). 4. Бұрқан-талқан болу, ашуға басу. Бәйбіше шыжбың қағып, өз-өзінен бүлінді (Майлин)