Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бүліншілік
1. Тыныштықты кетірген дау-жанжал, лаң, бүлік. Ел ішіндегі бүліншілік басылған. 2. Өкіметке қарсы ұйымдастырылған дүмпу, бүлік шығарушылық. Сол жерде кулактар бүліншілік шығарыпты (С.Омаров). Бүліншілікке ұшырады – қатты зардап шекті, бүлінді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бүліншілік


будет выглядеть так: Что такое бүліншілік