Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бүргіштеу
1. Жиырғыштау, жиыру, бүру. Зылиқа Қарымсақтың ескі тонын бүргіштеп берді (Майлин). 2. ауыс. Қатты тықсыру, әлегін шығару. Жақыпбек бұйра шаш жігітті бүргіштеп жатты (Иманжанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бүргіштеу


будет выглядеть так: Что такое бүргіштеу