Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бүркеу
I1. Тұмшалап орау, қымтап жабу. Ол басымды бүркей салды (Жылқышиев). 2. Жабу, қаптау, түнеру, басу. Түн қараңғысы әлемді бүркеді (Майлин). Нұра өзенін биік талдар бүркеп жатыр (Сейфуллин). 3. ауыс. Шындықты жасыру, бүркемелеу. Олар кемшіліктерін бүркемекші
II
Ашық емес, бұлыңғыр. Күн көзі бет қаратпас бүркеу
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бүркеу


будет выглядеть так: Что такое бүркеу