Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бүрку
1. Сұйық зат шашырату, бүрку, себу. Сәлменнің үстіне су бүркіп есін жиғыздық (Тілегенов). 2. Аздап себезгілеп, сіркіреп жауу. Жылы жаңбыр бүркіп тұр (Мақатаев). 3. ауыс. Оқты себелет, борату. Біздер төрт автоматтан оқ бүріктік (Жұмақанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бүрку


будет выглядеть так: Что такое бүрку