Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бүтін
1. Жыртық емес, тозбаған; бүлінбеген, сынбаған. Бүтін ыдыс; қол-аяғы бүтін. 2. Түгелдей, тұтас, бүкіл. Бүгін қонақтарға жылқының бүтін жаясын асқан екен (Шарипов). 3. мат. Бөлшексіз, бүтін сан. Бөлшекке бөліп бүтінді, Есепте ақыл қосқанбыз (Өмірбеков). 4. ауыс. Сау-саламат, аман-есен. Ел бүтін болса, шырық бұзар сөз өтпейді (Ахметбеков)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бүтін


будет выглядеть так: Что такое бүтін