Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
былжырау
1. Сылбыр тарту, босаңсу, селқос болу. Несіпбай былжырап жүргеніне қарамайды. 2. Шылқылдап су болу, шалпылдау. Шұлғауым да былжырап кетті (С.Мұқанов). Былжыраған жаңбыр да бөгей алмады (С.Мәуленов). 3. Былбырап езілу. Бұзаудың еті былжырап , ұстауға келмеді (Майлин). 4. Қисынсыз сөйлеп кету, танту, көку. Ол барды-жоқты былжырап, бәрін бүлдірді (Тұрсынқұлов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: былжырау


будет выглядеть так: Что такое былжырау