Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
былқыл
1. Ірк-ірк еткен, жұп-жұмсақ күй. 2. ауыс. Солқылдақтық, табансыз. Алексей былқылмен "көрерміз" дей салды (С.Мұқанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: былқыл


будет выглядеть так: Что такое былқыл