былқылдау
1. Жұп-жұмсақ, бос болу, солқылдау, ірк-ірк ету. Былқылдаған жұмсақ орын. 2. Буыны босау, әлсіздену. Жас ботаның буындары былқылдап орнынан тұра алмады. 3. Белгілі орнынан босап, қозғала беру. Орындықтың сирағы былқылдап қалыпты. 4. ауыс. Толықсып толқу, майысу. Биші буындары былқылдап сахна төріне шықты. 5. ауыс. Тәуекел ете алмау, босаңдық жасау. Мәселе былқылдап ұзара беретіндей. Буыны былқылдады - а) бойы бекімеді; ә) жүрексінді, жасқанды