Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
білгіш
1. Әр нәрседен хабары бар, білімді. Мансұр көп нәрсені білгіш. 2. ауыс. Бәрін білем деп кеуде қаққыш, даңғой. Кісімсіп белгілі білгіш, біреуге сондай-ақ күлгіш (Абай)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: білгіш


будет выглядеть так: Что такое білгіш