Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
білектесу
1. Бірінің білегінен бірі жалғаса ұстау. Білектесіп жүріп келеміз. 2. ауыс. Күш сынасу, күресу, арпалысу, шайқасу. Жұрт аяқ-қолын берсе, дұшпанымен шайқасып, білектесіп барып береді (Неталиев)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: білектесу


будет выглядеть так: Что такое білектесу