Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бірігу
1. Қосылу, араласып кету, тұтасу. Жұлдыздар алыстан қарағанда бірігіп, тұтасып көрінеді (Х.Әбішев). 2. Бірлесу, ұжымдасу, ортақтасу. Олар жұмысты бірігіп істеді (Ә.Сәрсенбаев). Біріккен сөз (грамм. ) – екі не одан да көп түбірлердің бірігуі арқылы жасалған сөз
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бірігу


будет выглядеть так: Что такое бірігу