Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бітеу
I1. Саңылау қалдырмай бекіту, тұмшалап жабу. Қожан есіктің ашық-тесігін бітеді. 2. Басып қалу, көміп қалу, жабу. Жолды боран бітеп тастапты. Біте қайнады – етене жақын болды, бірге өсті
II
1. Жан-жағы жабық, бітелген, қымтаулы. Іргесі көмілген бітеу ақ отау тұр алдымызда. 2. Сынық, кетігі жоқ, бүтін. Сызықсыз бітеуге он ұрғанша, сызығын тауып бір ұрғаның өнімді (Ғ.Мүсірепов). 3. Бұзылмаған, бөлшектенбеген, бүтін, тұтас. Біреу бітеу қой етін әкелді. 4. ауыс. Жасырын, тұйық, бүкпе. Саған ұнамайтын бітеу сыр бар ғой, ә? Бітеу бас - а) кеспей, тұтас пішілген (етік); ә) сөз мәніне құлақ аспайтын топас. Бітеу жара - а) аузы жарылмаған жара; ә) іштегі шер; қайғы. Бітеу кеуде – ой-өрісі тайыз. Бітеу өркеш – нар түйе мен нар маялардың иығынан қомына дейінгі тұтасқан жалғыз өркеші. Бітеу сойды - а) терісін бүтін қалпында сыпырып алды ; ә) мақтамен бауыздағандай қылды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бітеу


будет выглядеть так: Что такое бітеу