Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бітеулеу
1. Саңылау қалдырмай қымтау, тұмшалау. Масадан зая болғандар есік-терезесін бітеулеп алыпты. 2. Басып, көміп қалу, жауып тастау. Долы жел жыра-өзек біткенді бітеулеп салыпты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бітеулеу


будет выглядеть так: Что такое бітеулеу