біту
1. Таусылу, түгесілу, аяқталу. Сөз бітті, жұмыс бітті. 2. Қалпына келу, дайын болу, өңделіп біту. Мектеп үйі оқу жылына дейін бітетін болды. 3. Жетілу, жазылу. Ол бітіп келе жатқан жарақатын сипалайды. 4. Өніп-өсу, шығу. Қына тасқа бітеді (Мақал). 5. Пайда болу, жаралу , Омарға батылдық бітті. Нығыметтің қабағының еті қалың біткен (М.Әуезов). Бітті дей бер – құрыды, жойылды деп ойла. Бітіп тұр – сыймай, тіреліп тұр. Бітім болмады – келісім орнамады, пәтуаласпады. Құлағы тарс бітті – естімей қалды. Мұрны бітті – демала алмай қалды. Демі бітті – тынысы тарылды