Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
гөй-гөй
1. Бір қалыпты сарын, дыбыс, үн. Жел гулеп гөй-гөйін басып тұр. 2. ауыс. Уайым-қайғы сарыны, сары уайым. Қарттың гөй-гөйі, жанға батты. Гөй-гөйге басты – сары уайымға салынды. Гөй-гөй тартты – қатты қайғырды, зар иледі
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: гөй-гөй


будет выглядеть так: Что такое гөй-гөй