дабыл
I1. Жорықта сарбаздарды, жұртты бір жерге жию үшін, саяткершілікте аңды үркіту үшін пайдаланатын дүңгіршек аспап. Алғашқы дабылмен үйлерін жықты. 2. ауыс. Дақпырт, дабыс. Сұржебенің атақ, дабылы елге тез тараған. Дабыл болды – түрткі, себеп болды. Дабыл жаңғыртқыш – дауысты күшейтуге арналған құрал. Дабыл жарғағы анат. – сыртқы есту жолын ішкі құлақ құрылысынан бөліп тұратын жұқа, серіппелі зат. Дабыл қақты [ұрды] – а) дабыл соқты, дабылдатты; ә) хабар берді, жар салды. Дабылы жер жарды – атақ-даңқы шартарапқа жайылды
II
муз. Екі жақ беті көн терімен қапталып, саусақпен қағып ойнайтын музыкалық аспап. Дәулеткерей сыбызғы, домбыра, дабыл , қобыздан шағын ансамбль де құрған адам