Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г [Д] Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
далақтау
1. Алды-артына қарамастан бей-берекет шабу. Біреу далақтап шауып келе жатыр (Тоқмағамбетов). 2. Киімнің етек-жеңінің алқа-салқасы шығуы. Плащының екі етегі далақтап Андрей шықты (Еркебаев). 3. ауыс. Жан-тәні қалмай елпелектеу, жалпаңдау. Бірекең далақтап қонақтарға сый-құрмет көрсетті (Әлімқұлов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: далақтау


будет выглядеть так: Что такое далақтау