даңқ
Абырой, атақ; дыбыс. Адам деген аңқым д атақты адамға арнап бар (Абай). - Даңқ мемориалы - белгілі бір тарихи уақиғаға не қойылған ескерткіш. Даңқ ордені - соғыста көрсетілген батырлығы үшін берілген орденнің түрі. Даңққа бөленді - құрметке ие болды. Даңқы асты [артты] - мәртебесі өсті. Даңқы жер жарды - атағы шықты. Даңқы шықты - атағы жайылды