Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дара
1. Оңаша, жеке, оқшау. Бұл-дағы бір жан екен жүрген дара (Бердин). 2. Жалғыз, сыңар. Қаздар тізбегінің біріне Пірзада дара оқ шығарды (Бектұрғанов). 3. ауыс. Басқадан артық, ерекше, өзгеше. Абай дара шыққан ақын. Дара жарнақты – тұқымы жалғыз жарнақтан тұратын. Жеке дара – үздік, озық
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дара


будет выглядеть так: Что такое дара