Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дәнекер
1. Біреу мен біреуді селбестіруші, жалғастырушы, тығыз б айланыс. Бала – адамның дәнекері (Қалдыбаев). 2. Екі заттың арасын қосып біріктіруші, ұстатушы балқыған металл. Темірді дәнекер қосады (Мақал). 3. Себеп, айғақ, дәлел. Оны қаралап ұстарлық дәнекер таппадық (Тоқаев). Дәнекер болды – септестірді, жалғастырды
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дәнекер


будет выглядеть так: Что такое дәнекер