Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дең
1. Бір заттың жаны, тұсы, маңы. Бұлардың деңіне жете бергенде машинасын тоқтатты (Тоқмырзин). 2. Биік, шың. Арқаның әсем әндерін Тарбағатай деңіне Әсет көтерді (А.Жұбанов)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дең


будет выглядеть так: Что такое дең