Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
А Б В Г [Д] Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
дос
1. Сырлас, жора-жолдас, жақын адам. Досыңа өтірік айтпа (Мақал). 2. ауыс. Рухани азық, жұбаныш. Кітап- кісіге дос (Тұрманжанов ). 3. ауыс. Жан ашыр, қамқоршы, ақылгөй. Кедрина – қазақ әдебиетінің досы (Исмағұлов). Дос болды – достасты. Дос қылды [етті] – дос деп санады, дос көрді. Дос көрді [тұтты, санады] – көңілі түсті, жақын тартты. Дос егіз, дұшпан сегіз – досыңнан дұшпаның көп
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дос


будет выглядеть так: Что такое дос