дуа
діни. 1. Біреудің басын айналдырып жадылау үшін бақсы -балгерлердің ішірткісі. Басыңды дуамен айналдырған (Ғ.Мұстафин). 2. ауыс. Әсер, ықпал. Куәсы бар сөздің дуасы бар (Мақал). Дуа берді – қуат берді, күш-жігер бітті. Дуа қонды [ дарыды, тиді] - а ) еткені ем болды, шипасы тиді; ә ) бақ жанды, береке кірді. Дуа оқыды [етті, қылды] – дұға жасады