Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дүбір
1. Қимыл-қозғалыстан шыққан дыбыс, дүрсіл, тарсыл. Ат дүбірі естілді. 2. ауыс. Жалпы дүрмек, хабар. Ауылға ұлы қуаныш дүбірі жетті (О.Сәрсенбаев). - Дүбір салды а ) ойнақ салды, дүбірлетті; ә) көңілге ой алды; жігерлендірді
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дүбір


будет выглядеть так: Что такое дүбір