Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дүңкіл
1. Тарсылдаған, дүрсілдеп дүрілдеген, гуілдеген қатты дыбыс. Ол жердің қатты дүңкілінен шошып оянды (Ахметбеков). Дүңкілге салды – баяғы әдетіне басты
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дүңкіл


будет выглядеть так: Что такое дүңкіл